Conieetanea.

I' :Musonius Rufus ~it€IlE~.€TO ßap€wv [ßapwv traditur]~v{l(acp€Ur€1v at/T()v €it€TaTTE NEPWV, ut Iu1ianu8 Caesal' inl)latula. quadam soriptum reliquit n p. 608, 18 ed. Hertlein. haee

nuper sio interpretatus est qnasi ßapo~ pondue exagiumveiCll'.NltitIX ae :Musonius ponderibuB pn~liois praefectus. lubrioa res

soriptor titulusve nuUus, da tot nuUus memoret Qfficiumoomminisci. tum repugnat Suidas, qui verbis illis utitul'

vocari Tt1Xtl (iTOU

Buoeheler

Servius eomm. Aen. VIII 564 tl.... Va:aVlifl, ;;~:rfJant auteditores. veraum nemo non agnosoet senal'ium, cuius metriin sacris Italorum et sems usus fnit utpote aociti ~ Gr/l;6uis.ao lieet inter priseos ritus haee per sessionem in libertatemdieatio habenda sit, non multo seeus ae reeepta iure romane illa.per< vertiginem, imlOriptio tamen sedilis quam Servius reiert vb:est facta ante tempora (traeohana.

ex hao iuscriptione lucis aliquidaffundi puto graecaeanti-quissimae adhuo obscurae quam Roehlius numero 72 notavit.Laconica haud prooul a Gytheo, quo 1000.Pausanias lapidew ess~soribit quem Doris Iovem Liberatorem vocent, in quo Orestelpostquam oonsederit liberatus sit furore, etiamnum sedile Ia.pideu.m visitur cum Rcabello ex saxe exsculptum, oui adiunotaahic titulus: /lfjbEV' arrol1TpU8€l1Tlll. ,(lll] bl Kll arr0l1Tpy9:tl'tllLaFllTl'lTll[l] () bWAOlj;. o.t b~ örrfj v6/loe;, Öl1TaTw. qui viderunt t:tulum, ad dextram aut sinistram plusculum litterarum aut inbls.olim aut esse potuisse signifioant ita ut aliqua relicta sit de integritate dubitatio. vetari opinor in eo solio nequis subrigat aeextendat, Mv b~ aVlXl

Conieotanea. 3

tatill romanae monumenta, quibm.l non modo Ennianum testimoniumsed etiam ex Helliodo chria intexta fuerit. puerorum gra.tia. autadeo puella.rum annalell quosdam tanquam fabulas esse oompositollinter Graoohana et Snllana tempora. oertnm est, veterem histori.aminductus studio scribis ad amorcs tuos Lnoilina.

IV Fabulas Aeaopias duas in historiis Francornm legere mememini. altera in Fredegarii chronicis aap. 38 p. 618 Ruin. subanno 612 narratur: rustica {abula dicitu,' lupum filios suoa oumvenari ooepiasent, admonuisse amicos nullos esse nisi paneos degenere ipsorum. altera quam ciroa annum 550 Thcodobaldull rexfinxisse traditur a Gregorio Tur. IV 9 p. 147 Ruin. sie inoipit,ut audire tiM videaris Phaedrum:

serpens ampuZlam vino pZenam replJerit.oetera non eisdem numeris deeurrunt, lleque vero prorllus extranumeros, habent igitur simile quiddam fablI1is Romuli. prol)onamautem ad illum modum immutata:

ingressusquc avidus hausit intus quod {?,dt,ut vino infl,atus egrcdi per ostium,qua ingrcssus fucrat, non vaZcrct postea.advenit vini dominus, dum uZe nitit1.tremire frust1'a. sie ait~

4 Buecheler

et potum ep. ad Attioum XIII 52, CaeliuB inridens Q. PompeiumBauUs emetieam facere et misere esurire iloribit ep. VIII 1, 4.salse igitur volpes llibis impletam germanam tanquam medionslaborautem stomachi fastidio hortatur ut vomat doneo esuriat.librarii male oonsulebant verbo paulum abdito et indeooro, Babrüfab. 34, 7 llM€l Rutherford optime, dMl vel e1MI deinde OIMOI oodex.

V Ambrosius de Abraham I 9, 91 p. 311 Bened. duos ex:Euripidis Andromaoha posuit. versus mutuatus a Philone, ut opi-nor. quod testimonium non relatum in Kirohhoffi commentarioad versus 967 s. tamen dignum est quod homines Euripidei atten-dant. Rebecoae historiam Ambrosius ex Genesis oap. 24 explioat:(oonsulitur puella non de sponsalibus, nam illa iudieinm exspectatparentum, non est enim virginalis pudoris eligere mantum . • :unde illud Eunpideion, qltod mirantur plerique, unde translatumsit manifestum est. ait enim in persona mulieris, quae tamenmaritum volebat relinquere et ad alias petebatur nuptial!: VUIJ.-lpEUlJ.llTWV M€V t"WV EIJ.WV TIaT~p EIJ.Oc:; Mep1llvav f~€l KOUI( EIJ.OVKp[VElV ntbE. hoo est

sponsalium quidem meorum pater meusouram subibit. hoc enim non est meum.

ergo quod et ipsi philosophi mirati sunt, servate, virgines'. siehaec transoribendo disposui, ut appareret veraus Ambrosium red-didisse versibuB, et eis qui Seneoae ac tragioorum artem imitarentur.vitium quidem inest in versu priore quem olaudere poeta sio de-buit meorum auctor meus, Bed ipsius Ambrosü oulpa fleri id po-tuisse arbitror ex anoipiti pronuntiationis volgaris sono. leviorsane permulto Tertulliani fuit Epicharmeum diotum vertentis iuprimo pede error vel lioentia: animus cernit, animus audit, ,.e-liqua surda et caeca sunt (de anima 15). at Ambrosio posterioressoriptores ecol~siastioi dum Homerioos versus latinis exprimunt,etiam tales fundebant "hexametros et senes et pueri et n~umnuptae pueUae, et Chilperici regis versieulos obtrectator eius Tu-ronensis nulli plane metrioae rationi convenisse sad pro longissyllabis breves, pro brevibus longas habuisse bis iterat.

VI In mals. carmina quoniam oratio nobis inoidit, hoequoque adiungam ao praeoavebo ne longius serpat malus error.Prisoiani aetate supplico te et tibi utrumque dioebatur, alterummore antiquo alterum novissimo. quam ob rem grammatious XVIII219 (Ir p. 316, 19 H.) antiquam strucmram Terentii exemplo de-clarat, oetera tamen precandi verba acousativo ooniungi addit. incodioe autem uno, in margine eins librarius aeetator Lupi abbatis

Coniectanea..

Ferrariensis, hominis a pia fraude minime alieni (ILangen inSybelii annalibus hist. XII p. (87), oum exemp1um edere etiamalterius veUet strueturae, haee adsoripsit: Accius

elaNs manibus Priamus SttpUcabat Ach-illern.maDifestum est hexametrum hUDe esse ab indoeto intimi aevi poetafaotum; eius aevi quod duplioes oonsonantes M simplioes in ay1-labia non acutia promisouas habebat et oportune Agr"ipina ecZesiasimilia oorripiebat. .Aooium, si libet, li~et eundem esse oredas,ouius ex Iliade versum in oommento Persii 1, 4. 50 Cornutusaive Fulgentius fallaoes neo sinoerae fidei auotorea proferunt.illum versum suplicabat Achillem postquam viri litterati ao mo-desti suspicati' sunt veterem esse ao Saturnium, supervenit L.Mueller (Enni p. 169) et vetustissimo Priami oarmini adtribuit.cui hane poenam inrogamus humaniter, ut eonquirat medii aevide rebus Troiania earmina et si quod ecrum monaehus iste adhi·buerit demonstret.

VII Ennius in saturis (ine. IV p. 159 Vahleni) Aesopiumdecasaita apologum veraibua quadratis compoauerat, quorum duospostremos Gelliua persoripsit integros, eeteros ex .prosa eiusdemnarratione Ribbeekius reouperare conatus est in hoc museo Xp. 290. in lIygini !ibro fabularum plurima illa seaenioarum fabu-Iarum argumenta, quorum uni adscripta est Enni auetoritas, di-versi generis fabula exeipit una, qua Cura fietrix hominis indu-oitur, oaput 220 superiori libri parti non minus dispar quam in-feriori, similius Phaedri de Prometheo apologis. aliquem poetamcondidisse sam fabula,m consentaneum est, latinum seriptorem con-didisse ·voeis quae est homo originatio ostendit memorata eumaliis Varronis ac Stilonis veriloquiis a Quintiliano I 6, M agno-vitque Bernaysius opuBeulorum II p. 320. si quaeris quo modotraditam fabulam esse putem in manum Hygini, respondere nondubito, versibus quadratis. ab his enJm numeris proxime absuntinitium fabulae et exitus, fere omnis enuntiatio Hygini eo am-bitu adstrieta est quem versus septenarius habet, aliquot etiamvoeabul& poetieam magis quam pedestrem dictionem referunt,dabo igitur fabulam redaetam in vetaris carminis ,formam, id astdabo eopiam iudicandi quod opinatus sum de metro universe, quisenim de singulis versibus afftrmare ausit?

Cura eum fluvium transiret, vidit oretosum lutumsustulitque cogitabunda. atque eoepit fingere.dum deliberat quid iam fBeisset, 10v]s intervenit.rogat eum Cura ut det illi spiritum, et facHe impetrat.

I) Buacheler

oui oum vellet Cura nomen ex sese ipsa imponere,Iovis probibuit suumque 'nomen ei dandum esse dictitat.dum Cura at lovis disceptant, Tellus Burl'exit simulBuumque nomen esse volt oui corpus praebuerit suum.sumpserunt Saturnum iudieem. is sio aeeus iudioat:'tu Iovia, qnia spiritnm dedlsti, in morte spiritum,tnque Tellns, quia dedisti oorplls, corpus reoipito,Cura emn quia pr!ma finxit, teneat quam diu vixerit.sad quae nune de. nomiue eius vobis oontrovorsia est,homo vooetur, quill. videtur esse faotus ex humo'.VIII Aeschyli Supplicum chorus v. 40 Weckl. invocat

6:iov rropnv urrep-rrovnov n/..l

Conieotanea. 7

d

8 Buecheler

Iovem in his intellegendum esse sio ut in superioribu8 et infe-rioribull, nullum alium deum hominemve describi EKTipaKTOpa,aeque certum habeo ac Bemel unum singulum esse. necesBarioigitur scribemlls ~IlEVOS;. iam non stat

Coniectanea. 9

caelites omnes feelt. s6squipedale verbum dignum Aeaollyleisampullis, bene claudit oompressa illa et extremo spiritu traotaanapaestioa, quill, oompressam ipsum quoque et idem relaxatamex murmure spondiazonte vooem nabet: aZuv, I '1001,; iu, IIJ.Qv11,;IJ.UO"T€lP' I EK 9€wv. I KOVVW h' ihav I TalJ.ETOupavovIKoV.

v. 118 revooanda est oodieis soriptura legendumque oumStanlelo 9p€0IJ.EVa AETW, ut mora voois fiat respiratioque antei~ 111 pariteratque in antistroplla. longior verborum oirouitusqualem Engerus feoit, parum oonvenit eiulantibus. atque alludest ep€OlJ.al infremo l'aueoque strepitu vooiferor, allud MTW elo-quor. tum it]AEIJ.OlO"Lv lp1Tpurf], tanquam mortuam viva me ploro.

v. 126: veneratur ohorus terram quam ingresaus est ad-vena, invooa.t deam qua.e ne peregrinam quidem loquelam nonintel1egat, adioit

1TOAAUKl b' tp1TiTVW E\J'v AaKiblMVOlO"lV 11LLbov(al KaAU1TTpal.

interpretantur Sohuetzius et oeteri: impetum in veates faoio laoe-rando, ßisoerpo linum, oomparantque e Persis illud 1T€1TA01C;;1TEO"llL AaKte;;, quod re vera est diasimillimum. eam interpretatio-nem, oum vel llJ.1TltVW verbum oonaidero (nempe indutae Bunthis in quae inoidere se narrant vestimentis) vel tuv praepositio-nem, repugnare oenseo oontra graeoitatem. miM virgines dumTerram propitiant, ut solebant supp1ioantes, prooumbere numi ter-ramque plangere videntur, ep1Tl1TT€LV Tfjl 1111, quod nomen pro-gredientes ab illo versu \AEopat J.lEv'Arrtav ßOOVLV oontinuo oon-seqnitur. tum Euv AaKtbL eqs. noo valent: saepe tibi prosternome oum ornamentis meis, quantum quidem eorum lugentireliquumast, laoeris et deformatis. ao AiVOLO'LV 11, utut oetera iudioantur,certe alienum ab Aesobylo putandum est" nam oomprehendi inunum vestes et velamentum oportuit, non disiungi ao separari.neo vero gravi illud sustentatllr auotoritate, nam Mediceus hoc1000 AlV010"LV fll, v. 138 atVolO"LV fl, utrobique oasualis vooabulispeoiem nabet. propono corrigendum

1TOAAUKL b' ep1TiTvw tuvAaldbL AlvoO"Lvei,

Llbovicu KaMrrrpai.adsimiliter in Choephoris ALVOlpe6POL UlpaO"l.luTwv AaKtb€~. iamest laoinia linea soisaa ao male habita, ),aKte;; ALvOO"lVnC;;, quae fuitolaro nomine tegumentum. K€lpaA6b€C1J.lOV si acoipimua Becundumoonsuetudinem sermonis, capitia pedumque oogitatione 1TpOe;;KUVllO"Ie;;

10 Buecheler

supplioantinm quam maxime submissa depingitur. IQgaoedicos ver-sioulos tripedes distinet tripßs trocbaious reoinitqne modos inprincipio strophae cantatos; Agam. 185 198 Herrn. praemissaiamhioa tripodia logaoediois eundem flexum faoit quo haoo strophaoOllsistit.

v. 59 olKTov OiKTpOV horum reote deletnm est alterum,v. 153 lege btwrJlo'i~ &.G

Conieotanea. 11

mea Vatiena, amaha, mea GUra, mea Venus.tenemua erotopaegnion, tenemus numeroa quibus complura Laevicarmina vineta fuerunt (fragm. 5 13 19 M.), diacimua mensuramvocabuli antehac ignotani, Bed ad res poetae deflniendaB vel in-lustrandas Vatienae nomen etiam minns prodeat quam VarroniB,qnod in fr. 3 quae eireumstant verba, meminens Vart'O corde '/,10-l'lltat, in eis nonmirabor siquis imaginem agnoseere volet philo-sophi ~atini.

Laevium nUlle omues oonsentimus multum promovisse poe-tioam Latinorum facultatem, non minus artifioiis metrorum ver-borumque quamdootrinae allt exaroitationis al'gumentis haustis afontibus Graeoorllm. neque llllam tamen eills oivas aequal68 allthuie aetati suppares mamoriam prodidere tanquam dissimulaturi ob-stinato silentio merita scriptoris vivi aut vixdum praeteriti. seiashumilem et ignobilem 1000 vitaque russe, quem Varro Oioero üetenmagni nominis in litteris aut in re publioa viri despexennt. atqueipsa oarmina nimis nugatoria frivolaeque levitatis plurima fatendumest olere ludum litterarium et litteratoris pergnlam. fr. 27 LaeV'iusin polymetris: omnes sunt denis S1Jllabis versi hos numeros plane in-numeros, lieet metrum sit deoasyUabum, metricac artis dcetor eon-didisse videtur novamqua excogitassc :Iiguram eompcsitionis, qua. in-eulcaret iuvenibus illud magistrorum decretum, variari posse metraomnia detractione aut adiectione aut permutatione aut coneinnatione.ita postell. Philippus Thessalonicensis, quam in Oamillorum domodoeuisse opinor, poematium finxit APal. XlIII quo pentametrumelagiaoum quattuordecim syUabarum decrescere in syllabas deoemostenderet parmutatione ae detraetione, cum primum versum fa-ceret xaip€ Ge&: TTaq:J111, a~v TUP &€l Mva!J.lv, quattuor dainoepssingulis syllabia minores, postremum mivtll T&:P m'iow a~v bll-AoiC; Tl!J.nv. si non tale oonsilium Laeviu8 eeperat, at tale ludi~brium artis adidit in polymetris, danis syllabis val ad eum modumvel alitar atque aliter coagmenta.tis cum pangere v~rsus studeret.

Laevios perpaueos novimus, nomen Laevium etiam in titulislatinis adeo rarnm est et infrequens, ut si reeurrat in homineeiusdem temporis, eundem hominem iure suspioeris. itaque vixdubito quin idem sit Laevius pocta et Laevius propter facetias gram-maticas memoratus ab Suetonio gram. 3: mercedes tam magnae, ~~tconstet Lutatium Daphnidem, quem LCl6vius [Levius exemplaria fereomnia] Melissus per cavillationem nmninis TTavoc; &:ran:llIlCX diGit,septingentis milibus numtm,m a Q. Oatulo ~nptum ae lweV't manu-missum. Daphnidem gl'ammatica arte iustituerat Aociua tragoe-

12 Buecheler Coniectanea.

diarum et didascalicon auctor, oerte quidem per Aooium Pisau-rensem Plinius n. hist. VII 128 seripsit servum litteratum venHsselioente M. Boauro prinoipe. libertatem eum nomenque Lutatiumaccepisse statuemus non multo ante aunum DOLXVII quo OatuhiBmortem obiit, tum aperuisBe scholam et paulatim ad eam pervenisseoelebritatem quae invidiam aemulorum et dicacitatem exoitaret,denique bueolioa ista cavillatione inrisum esse a Laevio oiroaobitum Bullae. navö~ ll"fU'ltllf..la: etiam Catulus Daphnidis patronusarguta fistula molles modulabatur amores. sed iooa naso sagaciorerimari oaptiosum est.

X Asinariam a Plauto faetam esse fabulam eonstat. pro-logus eius hune habet verSUlD 11

Demophilus scripsit, Maccusvortit barbare.maccus libri omnes quorumeumque aliquod est pretium. 0 quotmodia id voeabulum temptavimus ego aliique, nee quidquam effe-oimus eredibile. maccus non potest immutari: oogitur eo signaaliquando vooitatum esse et agnitum Plautum. atqui huie nominafuere Tito Maocio. tametsi enim contra disputavit nupel'lime Hen-rieus Ooeohia, isque nimio diligentius ae sollertius quam aliiRitsehelii adversarii, tamen eonolusiones eius mihi non sunt visaeaptae neque eonvieta pro qua Ritschelius Hertziusque propugna-runt sententia: T. Macci Plauti Oasina in Ambrosiano legitur,Macci Titi in prologo Meroatoris et in fabulamm indice Acciano,ex industria enim Aeeius prologi Plautini verbum in prosamsuam orationem aseivit, in prosam inquam, lieet persistllnt pleri-que in errore quem musei huius XXXV p. 401 redargui. potu-itne igitur Plautus Maoeus appellari et T. Macciua idem? potuit,opinor, et ne oblitterent suadeo aed ut attendant qui nominumlatinorum rationes tractant, vetustatis eumplum re fideque me-morabile. Sarsinas poeta dum Romae seaenam tellet ludosque faeitpopulo, simplieiter maccus voeabatur, ioculator TEAWTO'ltOlOc; sivequo aUo verbo reddi mavis quam in praesens explanari non opusest mimicam seurrilitatem. qualem morern, ut Myllum et Graecaomittam, etiam reeentiorum tempornm historiae indicant, quaeri-turque in Britannia jeder Will hoc solo nomine nobilitatua utrumShakaperius ait an aUua histrio. postea Vmber civitll.tem RomImamadeptus eum tria nomina aumeret ritn eivium, traeto gentilicioab artis opera et appellatione qua inclaruerat, ex Ploto maccofactus est T. Maeeius Plautns. consimili ratione persaepe aecidit,qui publicus el'at servus, ut in libertatem vindieatus T. PubUciusexsisteret, itemque in provinciis imperii Romani, si fortll seoundivel saneti nomen pltter invenerat peregrinus, ut tilii eives Beoun-diam vel Sanotiam gentem incoharent.

Bonnae. F. Bneeheler.